مقایسه بر همکنش داروی ضد ویروس 7-ریباویرین و کمپلکس جدید سنتز شده آن با dna تیموس گوساله توسط روش های مختلف اسپکتروسکوپی

هدف از مطالعه حاضر بررسی بر هم کنش یک داروی ضد ویروسی بنام ریباویرین هم چنین کمپلکس پلاتین (ii) که حاوی این دارو می باشد است. این کمپلکس سنتز و توسط روشهای اسپکتروفتومتری، آنالیز عنصری و 1h nmr شناسایی شده است. نوع پیوند کمپلکس و دارو با dna توسط روشهای اسپکتروفتومتری، فلوریمتری، دورنگ نمائی چرخشی و ویسکوزیمتری بررسی شده است. افزایش این دارو و کمپلکس به محلول dna موجب کاهش شدت جذب در اسپکتروفتومتری dna و ایجاد تغییرات در دو رنگ نمائی چرخشی و ویسکوزیته محلول شده است. در مطالعه اسپکتروفلوریمتری از روش رقابتی و ماده hoechst و neutral red که با dna بر هم کنش دارند استفاده شده است. مطالعات نشان داده اند که این دارو و کمپلکس بترتیب جایگزین hoechst و neutral red می شوند و باعث کاهش شدت فلورسانس محلول hoechst-dna و neutral red-dna شده است. تمام نتایج فوق نشانگر آن است که این دارو به طریق groove و کمپلکس به طریق intercalation با dna بر هم کنش دارد و بر هم کنش کمپلکس با dna قویتر است.